Criminaliteitspreventie in de metro

Artikel voor Samenleving en Criminaliteitspreventie (Se’C), nr. 5 van het Ministerie van Justitie, oktober 1996
door Manuel J.J. López

Inleiding

De problematiek van criminaliteit en onveiligheidsgevoelens in de metro is jarenlang een onderbelicht onderwerp geweest. Iedereen vermoedde wel dat het probleem aanzienlijk is, maar onderzoek en literatuur over dit onderwerp was beperkt. Om deze lancune op te vullen, is grootschalig onderzoek verricht onder twaalf metrobedrijven in Azië, Europa, Noord- en Zuid Amerika. Een pas verschenen boek doet verslag van het onderzoek. Het beschrijft de ervaringen van de metrobedrijven met criminaliteit en criminaliteitspreventie, biedt een model voor een vernieuwende integrale aanpak en werkt dit uit in een groot aantal gedetailleerde richtlijnen. De uit het model voortvloeiende maatregelen kunnen door metrobedrijven gemakkelijk worden overgenomen in een breed opgezet Plan van Aanpak en afgestemd op hun algemene streven naar kwaliteit en klantvriendelijkheid. Dit artikel geeft een korte samenvatting van het boek en behandelt de voornaamste bevindingen.

Evenals andere openbare voorzieningen, hebben ook metro-systemen de laatste decennia te kampen met een snelle toename van criminaliteit en onveiligheidsgevoelens. Asociaal gedrag door jongeren, zwervers en junks veroorzaken vaak gevoelens van angst, vermijdingsgedrag en verlies aan inkomsten. Mishandeling en bedreiging van metro-personeel vermindert het arbeidsplezier en verhoogt het ziekteverzuim. Terroristische aanslagen op de metro kwamen tot 1975 niet voor, maar zijn na die tijd sterk toegenomen zowel in frequentie als in het aantal betrokken slachtoffers.

Dat de algemene toename van criminaliteit en onveiligheidsgevoelens in de maatschappij vooral ook binnen de metro's tot uitdrukking kwam, is niet zo verwonderlijk. Metro's bezitten immers (meer nog dan de meeste andere omgevingen) veelal alle kenmerken die een omgeving tot een ideale plek voor criminaliteit maken. Het (veelal) ondergrondse karakter van het systeem, de lange gangen met hoeken en nissen, de te hoge (spitsuur) en te lage (avonduren) concentraties van mensen, de zichtbare aanwezigheid van graffiti en vervuiling en de bedreigende uitstraling van rondhangende randfiguren zijn allemaal facetten die door veel mensen direkt met het woord ‘metro’ worden geassocieerd en bekende oorzaken van zowel onveiligheidsgevoelens als feitelijke criminaliteit.

lees verder...

Download this article