Handboek Delictgerichte Criminaliteitsanalyse

Het Handboek Delictgerichte Criminaliteitsanalyse richt zich op één type delict - in dit geval woninginbraak - en laat stap voor stap zien op welke wijze criminaliteitsanalisten gegevens over dit delict kunnen verzamelen, schonen, bewerken en analyseren. Hieronder vindt u een klein voorproefje uit het Handboek. Dit voorproefje bespreekt de analyse van herhaald slachtofferschap op basis van beschikbare politiegegevens.

Herhaald slachtofferschap
Om inzicht te krijgen in het fenomeen herhaald slachtofferschap gaan wij in onze analyse in op de omvang van het aantal herhaalde woninginbraken, de mate waarin de gegeven aantallen afwijken van hetgeen op basis van het toeval mag worden verwacht en het tijdsverloop tussen deze herhalingen. Aangezien de omvang van het aantal woninginbraken sterk samenhangt met de mate van stedelijkheid, onderzoeken wij of er ook een dergelijk verband met herhaald slachtofferschap is te vinden.

Aantal herhaalde woninginbraken
Allereerst maken wij een kruistabel waarin wij zien in hoeveel woningen er, gedurende de analyseperiode, één of meerdere malen is ingebroken. Wij kijken hierbij zowel naar de regio als geheel als naar kleinere geografische eenheden zoals de districten en gemeenten.

Kansberekening
De omvang van herhaald slachtofferschap wordt natuurlijk voor een groot deel bepaald door de lengte van de analyseperiode. Wanneer wij onze analyse uitstrekken over vijf jaar dan zal het aantal en het percentage herhaald slachtoffers veel hoger uitpakken dan wanneer wij ons tot één jaar zouden beperken. Om onze bevindingen te kunnen vergelijken met andere onderzoeken is het daarom noodzakelijk om een objectief vergelijkingscijfer vast te stellen die het probleem van de verschillende analyseperiodes omzeilt. Dit cijfer wordt gevormd door het aantal herhaalde woninginbraken te relateren aan het aantal dat (in diezelfde periode) op basis van het toeval mag worden verwacht.

Deze kansberekening kan het best met behulp van een rekenmachine of spreadsheetprogramma worden uitgevoerd en wel aan de hand van het volgende stappenplan.

1. Allereerst berekenen wij het percentage woningen dat in de analyseperiode door woninginbrekers is bezocht. Hiervoor nemen wij het totaal aantal woninginbraken dat in de analyseperiode in het analysegebied plaatsvonden, delen dit door het totaal aantal woningen en vermenigvuldigen dit getal met 100. Dit getal noemen wij L. L= (Ninbraken / Nwoningen) * 100.
2. Vervolgens berekenen wij de theoretische kans dat een woning in dezelfde periode 2, 3, 4, enz. maal door een inbraak wordt getroffen. Hiervoor gebruiken wij de zogenaamde Poisson-verdeling.
   · De theoretische kans dat één woning in de gegeven periode 2 maal door een woninginbreker wordt bezocht is dan L maal L. P(2)=L*L oftewel P(2)= 2L.
   · De theoretische kans dat één woning in de gegeven periode 3 maal door een woninginbreker wordt bezocht is dan L maal L. P(3)=L*L*L oftewel P(3)= 3L.
   · Enz.
3. Door de theoretische kans met het totaal aantal woningen te vermenigvuldigen, krijgen wij een overzicht van het aantal woningen die op basis van het toeval 1, 2 of meer maal door inbrekers wordt bezocht.
4. In de vierde kolom van de tabel vullen wij het aantal woningen dat in werkelijkheid 2, 3, 4, enz. maal door inbrekers is bezocht.
5. Door de werkelijke aantallen herhaalde woninginbraken te delen door de aantallen die op basis van het toeval mogen worden verwacht, ontstaan de vergelijkingscijfers die wij nodig hebben.

Tijdsverloop
Voor de preventieve en repressieve aanpak van herhaald slachtofferschap is het belangrijk te weten hoeveel tijd er tussen de opeenvolgende misdrijven zit. Immers, hoe korter deze periode des te eerder moeten maatregelen worden geëffectueerd.

Om hier inzicht in te krijgen, volgen wij 5 verschillende stappen.

1. Allereerst zetten wij het inbraakfilter aan en sorteren ons bestand op straatnaam, huisnummer, (toevoeging), pleegdatum en pleegtijd.
2. Vervolgens gebruiken wij de LAG-functie om één registratie terug te kijken en te zien of het om dezelfde woning gaat. Indien dit het geval is, berekenen wij in seconden het tijdsverloop tussen de twee inbraken.
3. Indien de periode tussen de inbraken kleiner is dan 24 uur (oftewel 86400 seconden) dan worden de inbraken niet opgevat als herhaalde inbraken.
4. Tenslotte berekenen wij binnen hoeveel dagen, weken en maanden de herhaalde woninginbraken plaatsvonden. Deze berekeningen bewaren wij in de nieuwe variabelen ‘verloopd’, ‘verloopw’ en ‘verloopm’.
5. Deze aantallen kunnen wij in frequentietabellen en grafieken uiteenzetten.

Let op: Bij deze berekeningen gaan wij uit van het aantal herhalingen dat binnen een bepaalde periode heeft plaatsgevonden. Zo spreken wij over bijvoorbeeld ‘binnen één week’. Dit betekent dat de berekeningen over de perioden elke keer naar boven zijn afgerond.

Relatie met stedelijkheid
De omvang van woninginbraak in een bepaald gebied hangt sterk samen met de mate van stedelijkheid van dat gebied. Wij gaan nu onderzoeken of hetzelfde ook geldt voor herhaalde woninginbraken.